Scream and shout...

       hejka :*

No to tak, od czego zacząć..? Dzisiaj już 23 stycznia! :O o mamma mia xD wiecie co nie ogarniam czemu jak jest wolne to czas tak szybko pędzi, to niesprawiedliwe, jeszcze zaledwie kilka dni, a dopiero teraz z kumpelami mamy ciekawe plany, z którymi chyba się nie zmieścimy w czasie ;C 

Jak wspominałam w ostatniej notce byłam u kumpeli na urodzinach, co tu wam powiedzieć... było mega! *.*  Nasze odpały jak zawsze, odprowadzanie, Gangnam Style na środku drogi, śpiewanie karaoke, zdjęcia (moja mała pojemność pamięci-żal, zrąbane to, bo nie mam dla was prawie zdjęć, dodam coś tam, ale na wielu fotkach mnie nie ma, no ale chyba rozumiecie... dopiero zamierzam kupić 8GB albo 16GB), takie tam oblewanie mnie sokiem, ale to norma i dalszy ciąg o którym lepiej nie pisać... nie zapomnę- KOCHAM <3 hahahaha :D nie rozpisuję się więcej na temat urodzin, bo nie musiałabym wam wszystko po kolei streszczać... :] 

Jeżeli zastanawia was tytuł posta, to dlatego dałam, bo ta piosenka wczoraj królowała :*

A to coś takiego innego:

Zastanawialiście się czasem czy człowiek może zapomnieć jaki był? Zmienić się o 180 stopni nie do poznania, w osobę otwartą, odważną, szalejącą i cieszącą się życiem. Do czego zmierzam? A mianowicie do tego, że masakrycznie się zmieniłam, na lepsze, przedtem potrafiłam być cicha, dołować się, a teraz mogłoby być nie wiem jak źle, a ja kroczyłabym z podniesioną w górę głową, nie wiem czego to efekt, ale wiem, że jest dobrze! Są takie osoby, które ze statusu kumpeli są przyjaciółkami i to jest najlepsze co może być. Każda decyzja wyszła mi na dobre i dała mi nowy początek, aby zacząć od nowa ;3

Przepraszam za niecodziennie długą notkę, ale zawsze koło 1 w nocy nachodzi mnie na refleksje, musiałam się wypisać :P

Ze zdjęć mam tylko tyle, na więcej karta mi nie pozwalała ;< to paa ♥